دانلود آهنگ آه! گویی این همه دیروز بود بهنام صفوی

شعر: محمد حسین جعفریان ♫☂

(ترانه از سایت )

فصل های پیش از اینم ابر داشت ♫☂

بر کویرم بارشی بی صبر داشت

پیش از اینها آسمان گلپوش بود ♫☂

پیش از اینها یار در آغوش بود

اینک اما عده‌ای آتش شدند ♫☂

بعد کوچ کوه ها آرش شدند

از بلند از حلق آویزها ♫☂

قلب‌های مانده در دهلیزها

بذرهایی ناشناس و گول و گند ♫☂

از میان خاک و خون قد می‌کشند

بعضی از آنها که خون نوشیده‌اند ♫☂

ارث جنگ عشق را پوشیده‌اند

عده‌ای حسن القضاء را دیده اند ♫☂

عده‌ای را بنزها بلعیده اند

بزدلانی کز هراس ابتر شدند ♫☂

از بسیجی‌ها بسیجی تر شدند

ای بی جان ها! دلم را بشنوید ♫☂

اندکی از حاصلم را بشنوید

توچه می‌دانی تگرگ و برگ را ♫☂

غرق خون خویش،‌ رقص مرگ را

تو چه می‌دانی که رمل و ماسه چیست ♫☂

بین ابروها رد قناسه چیست

تو چه می‌دانی سقوط «پاوه» را ♫☂

«عاصمی» را «باکری» را «کاوه»‌را

هیچ می دانی «مریوان» چیست؟‌ هان! ♫☂

هیچ می‌دانی که «چمران»‌کیست؟ هان!

هیچ می‌دانی بسیجی سر جداست؟ ♫☂

هیچ می‌دانی «دو عیجی»‌ در کجاست؟

این صدای بوستانی پرپر است ♫☂

این زبان سرخ نسلی بی سر است

تو چه می دانی، چه می دانی، چه… ♫☂

چون از این دریا نبردی شبنمی

با همان‌هایم که در دین غش زدند ♫☂

ریشه اسلام را آتش زدند

با همان‌هاکز هوس آویختند ♫☂

زهر در جام خمینی ریختند

پای خندق‌ها احد را ساختند ♫☂

خون فروشی کرده خود را ساختند

زنده‌های کمتر از مردارها ♫☂

با شما هستم، غنیمت خوارها

بذر هفتاد و دو آفت در شما ♫☂

بردگان سکه! لعنت بر شما

باز دنیا کاسه خمر شماست ♫☂

باز هم شیطان اولی الامر شماست

با همانهایم که بعد از آن ولی ♫☂

شوکران کردند در کام علی

باز آیا استخوانی در گلوست؟ ♫☂

باز آیا خار در چشمان اوست؟

ای شکوه رفته امشب بازگرد! ♫☂

این سکوت مرده را درهم نورد

از نسیم شادی یاران بگو ♫☂

از «شکست حصر آبادان» بگو!

از شکستن از گسستن از یقین ♫☂

از شکوه فتح در «فتح المبین»

از «شلمچه»، «فاو»‌ از «بستان» بگو! ♫☂

از شکوه رفته! از «مهران»‌ بگو!

از همانهایی که سر بر در زدند ♫☂

روی فرش خون خود پرپر زدند

شب شکاران سحر اندوخته ♫☂

[Persian Music on ListenPersian]

از پرستوهای در خود سوخته ♫☂

زان همه گلها که می بردی بگو!

از «بقایی» از «بروجردی» بگو! ♫☂

پهلوانانی که سهرابی شدند

از پلنگانی که مهتابی شدند ♫☂

ای جماعت! جنگ یک آیینه است

هفته تاریخ را آدینه است ♫☂

لحظه ای از این همیشه بگذرید

اندرین آیینه خود را بنگرید ♫☂

عشق بود و داغ بود و سوز بود

آه! گویی این همه دیروز بود ♫☂

اینک اما در نگاهی راز نیست

درگلویی عقده آواز نیست ♫☂

تیردان پرتیر و تیرانداز نیست

نسل های جاودان فانی شدند ♫☂

شعرها هم آنچه می دانی شدند

روزگاران عجیبی آمدند ♫☂

نسل های نانجیبی آمدند

ابتدا احساس هامان ترد بود ♫☂

ابتدا اندوهامان خرد بود

رفته رفته خنده ها زاری شدند ♫☂

زخم هامان کم کمک کاری شدند

خواب دیدم دیو بیعار کبود ♫☂

در مسیل آرزوها خفته بود

خواب دیدم برفها باقی شدند ♫☂

لحظه‌های مرده ام ساقی شدند

ای شهیدان! دردها برگشته اند ♫☂

روزهامان را به شب آغشته‌اند

فصل هامان گونه‌ای دیگر شدند ♫☂

چشمهامان مست و جادوگر شدند

روحهامان سخت و تن آلوده‌اند ♫☂

آسمانهامان لجن آلوده‌اند

هفته ها در هفته ها گم می‌شوند ♫☂

وهم‌ها فردای مردم می‌شوند

فانیان وادی بی سنگری! ♫☂

تیغ ها مانده در آهنگری

حاصل آن ماجراها حیرت است؟ ♫☂

میوة‌ فرهنگ جبهه عشرت است؟

حاصل آغازها پایان شده است؟ ♫☂

میوة فرهنگ جبهه نان شده است؟

شعله ها! سردیم ما، سردیم ما ♫☂

رخصتی، ‌شاید که برگردیم ما

«یسطرون»‌هم رفت و ما نون مانده‌ایم ♫☂

بعد لیلا باز مجنون مانده‌ایم

پشت آغازی که اقیانوس شد ♫☂

در سکوت خویش جیحون مانده‌ایم

فاتحان رفتند و پای برجها ♫☂

در تکاپوی شبیخون مانده‌ایم

بعد اتمام بیابان‌ها هنوز ♫☂

ما بیابانگرد و مجنون مانده‌ایم

بحر مرداب است بی امواج،‌آی ! ♫☂

عشق یک شوخی است بی حلاج، آی!

یک نفر از خویش دلگیر است باز ♫☂

یک نفر بغضش گلوگیر است باز

زخمی‌ام، اما نمک… بی فایده است ♫☂

درد دارم، نی لبک… بی فایده است

عاقبت آب از سر نوحم گذشت ♫☂

لشگر چنگیز از روحم گذشت

جان من پوسید در شبغاره‌ها ♫☂

آه آی خمپاره‌ها، خمپاره‌ها

♫☂